9 september Oedheim - Crailsheim

,,Waarom in Crailsheim? Het is niks." Dat was de vraag van een aardige inwoner van het nabijgelegen Jagdsheim toen hij door kreeg dat we hier overnachten. Het antwoord was simpel: in Jagdsheim konden we pas om 20:00 uur te weten konden komen of we in het lokale gasthaus zouden kunnen overnachten. Het gebeurde tijdens het eten in het restaurant waar hij met vele anderen de wedstrijd van Duitsland tegen Noord Ierland ging bekijken. Hopelijk geen nieuwe blamage. Dat wensten we hem uiteraard ook niet toe. Hij bleek heel geïnteresseerd in onze tocht. Zelfs de blog wilde hij lezen. Een goede en veilige tocht wenste hij ons toe.

Vanmorgen was het veel rustiger in "die Pauserei". Met een stempel in ons pelgrimspaspoort gingen we op weg naar een nieuwe nog onbekende bestemming. Het had wat voeten in de aarde voordat we op de openbare weg waren. De fietsen, die gisteren de tien treden op moesten, moesten nu die treden naar beneden. Coby had er weinig vertrouwen in dat het goed ging met de tassen op de fietsen. Heel langzaam de remmen iets loslatend lukte het prima.

Op weg konden we weer gebruik maken van de route met een onderliggende goede en gedetailleerde kaart van het gebied dat we op onze route tegen komen. Gerard leverde een bestand aan dat we konden downloaden en op de Garmin installeren. Thuis kost dat veel moeite en hij maakt het met een simpel bestandje voor elkaar. Het maakt het fietsen op de route veel makkelijker. Nu kunnen we gedetailleerd zien waar we fietsen en foute keuzes snel corrigeren. Ook Jurian levert een belangrijke bijdrage aan deze tocht. Hij maakte de blog en onderhoudt die. De dagelijks gereden route zet hij er ook op. En als het om welke reden dan ook niet mogelijk is een opmerking bij de blog te plaatsen kunt u die opmerking  mailen naar fietsenvanedenaarrome@gmail.com. Dan zet hij de opmerking op de blog. Gerard en Jurian, heel erg bedankt voor jullie werk op de achtergrond.

Met de wind in de rug was het prima fietsen. We passeerden een waterzuivering. Op zich niets speciaals ware het niet dat in het bassin een heleboel eenden zwommen, die er ook nog het een en ander uit pikten om te eten. Zich ook niks aantrekkend van het ronddraaiende apparaat dat het water in beweging houdt. Ook al voelt het niet gezond, het blijft een apart gezicht.

In Kunzelsau gebruikten we in een restaurant de lunch. We vroegen er om een stempel voor ons paspoort. Die kregen we. Wel kwam de eigenaresse belangstellend naar ons toe om te vragen waarvoor dat was. Haar dochter had de tocht naar Santiago de Compostella gemaakt en daar ook een paspoort met stempels aan overgehouden.

Ondertussen merken we dat we zo langzamerhand in een hoger gelegen gebied aan komen. Bleef de hoogte tot nu toe ruimschoots onder 200 m+NAP, vandaag passeerden we 400+NAP. Met hellingen van tot 11 procent was het een goede oefening voor de Alpen.

Het reserveren van een overnachtingsplek had weer wat voeten in de aarde. Veel bellen leverde niks op. Booking.com bood weer uitkomst. Na de boeking belde een andere hoteleigenaar op met de mededeling dat we toch bij hem terecht konden. Uiteindelijk bleek het om een misverstand te gaan: de eigenaar had ons nummer ten onrechte aan de juiste gegadigde gekoppeld.

Voor Crailsheim begon het hard te regenen. Vlak bij ons onderdak begon de zon te schijnen en dat leverde een hele mooie regenboog op.

We reden vandaag 98 kilometer.