8 september Heidelberg - Oedheim

Vandaag opnieuw een weerbericht dat veel regen voorspelt. Dus gingen we gewapend met regenjas, regenpak, enzovoorts op stap. Het kan ook meevallen en dat deed het deze keer. Toen we het hotel uitkwamen was het droog. Dus de regenpakken weer uit. Het gebied waar we doorheen reden is prachtig. Het lijkt af en toe wel voorjaarsgroen! De schilderachtige plaatsen met hun fraaie kastelen maken het ook bij bewolkt weer een feest om er door heen te rijden. En dan te bedenken dat we dit gebied normaliter links of rechts laten liggen in verband met de vele regen en ander slecht weer dat hier vaak voorkomt. Toch reden om er nog eens goed over na te denken. Enig nadeel waren de vaak onverharde fietspaden door het bos. Coby vraagt zich af hoe onze fietsen het gehobbel doorstaan. Tot nu toe doen ze het prima. Het gehobbel betekent wel dat we niet erg vooruit komen. Bij het fraaie stadje Ersheim beierden de kerkklokken.

We namen de tijd om dit mooie stadje van de overkant van de rivier te bewonderen. Het was toen rond 11 uur en we hadden nog maar 17 kilometer afgelegd. Na Ersheim begon het te hard te regenen. Bij een kerkje zagen we een mooi stalletje waarin het lijden van Jezus op de Olijfberg is uitgebeeld.

Opvallend is het grote aantal stuwen in de Neckar. Het schijnt dat om die reden er weinig scheepvaart is op de rivier. Het hoogteverschil in het stroomgebied zal er wel de oorzaak van zijn.  Een keer staken we via zo'n stuw over. Aan het eind een helling van 18 procent naar beneden. Met een goed gebruik van de remmen is dat prima te doen.

Het is te merken dat we langzamerhand richting de Alpen gaan. Er moet nu op bescheiden schaal geklommen worden met soms stevige percentages. Per saldo levert het weinig hoogtewinst op. Vandaag hebben we 460 m verticale meters geklommen en 423 verticale meters gedaald. Een hoogtewinst van maar 37 meters. Dat zet geen zoden aan de dijk voor de Alpen.

Onderweg kwamen we in een gebied waar veel kool werd verbouwd. Soms de kolen er al uit gesneden. Dat deed ons denken aan een video, die Herman 25 jaar geleden in Kakasd maakte. Ook daar werden kolen gejat. Toen lag er een buskaartje in het veld dat het vermoeden deed rijzen dat de daders uit de stad Targu Mures kwamen. Hier ontbeerde zo'n begin van vermoeden over de woonplaats van de dader(s).

Het is opvallend hoe aardig de mensen zijn waarmee we contact hebben. Iedereen is belangstellend en behulpzaam. Animositeit hebben we niet meegemaakt. Over de voetbalwedstrijd Duitsland - Nederland heeft niemand het. Niet voor en niet na de wedstrijd. Hoe leuk we het ook vinden dat "ons" elftal gewonnen heeft, het is op geen enkele manier een item in de contacten, die we hebben.
Hebben we als Nederlanders toch nog wat te verwerken?

We stopten na 86 kilometer in Oedheim bij pension Pauserei. Het had wat voeten in de aarde voordat we binnen waren.

Alles was dicht en via de telefoon kregen we een code waarmee we binnen konden. Dat lukte niet erg en na enig gemor van onze kant kwam er een mens van vlees en bloed om ons te helpen. Dat was wel prettig want de fietsen moesten ook de 10 treden van de trap op. We aten heerlijk bij restaurant Krone.

Heidelberg-Oedheim