We begonnen met een stralende zon. Weer door het dal van de Adige. Met veel wijngaarden en tussen hoge bergwanden door. Opvallend is dat de wijnstokken hier anders gecultiveerd worden dan - in onze ogen- gebruikelijk. De wijnstokken hebben hier een lange kale stam met aan de bovenkant verticaal de ranken. Misschien te maken met het feit dat de bergwanden zonlicht van de zijkanten belemmeren? We weten het niet.
Ook regelmatig kastelen op de bergwanden. Bijzonder omdat in die gebied veel en zwaar gevochten is tussen Italië en Oostenrijk. Vandaag leerden we weer dat in 1848 en de jaren daarna in dit gebied flink gevochten is. In dat revolutiejaar werd het Habsburgse rijk flink onder druk gezet door revolutionaire bewegingen. Ook in Hongarije was veel verzet tegen de heersende klasse. Onze toenmalige koning Willem de Tweede herkende de tekenen des tijds beter. Hij werd volgens eigen zeggen 24 uur van conservatief tot liberaal. De Oostenrijkers bouwden in die tijd hier grote burchten om de bevolking onder de duim te houden. Een daarvan kreeg de naam Wohlgemuth.
Ook hier op veel plekken monumenten voor gevallenen in de Eerste -hier Grote genoemd- en Tweede Wereldoorlog. Soms komen dezelfde achternamen van gevallenen voor bij beide oorlogen. Wat een leed!
Ook al was het gebied vlak, we kregen een paar venijnige klimmetjes voor de kiezen van 10 % en nog iets meer. Voor Verona zagen we het landschap veranderen. De bergen werden minder hoog en we kwamen op de vlakte terecht. Mooie uitzichten, die door het erg heiige weer nauwelijks te fotograferen waren.
Dat we inmiddels veel zuidelijker zijn blijkt we uit het feit dat we kiwi's in de open lucht zagen in een boomgaard.
In het traject dat achter ons ligt, ging de route meestal om steden heen. Vandaag gelukkig niet om Verona heen. Wat een mooie stad is dat. We bewonderden de kerk St. Zeno, de stadsmuur, de Arena en de brug. Bij St. Zeno vroeg een Oostenrijks echtpaar waar we vandaan kwamen en waar we naar toe gingen. Tüchtig vonden ze het. Ze wilden ons graag op de foto zetten. En wij hen.
Wat we zagen was ook herkenning wat we al eerder in een vakantie gezien hadden. Geniet zelf!
Na het mooie Verona door een redelijk saai landschap. Over de dijk langs de Adige. Hadden we in de ochtend de wint achter, nu een harde wind tegen. En boven ons kwamen buien tot ontwikkeling. Langs de route stond een schuilhut waar we een tijdje de ontwikkeling van het weer afwachtten. Het bleef bij onweer op verre afstand.
Dus weer op de fiets gestapt. De plaats Zevio leek ons een goede overnachtingsplaats. We zagen een bord naar een Albergo. Dat leek ons wel wat als overnachtingsplek. Daar aangekomen bleek het om een weinig aantrekkelijk uitziend bejaardentehuis te gaan. Dat is misschien ons voorland maar nu willen we er nog niet heen. We vonden een fraai onderdak net buiten de stad. En een prachtige kamer met een uitstekende maaltijd in het bijbehorende restaurant. Wat wil je meer?
We reden vandaag 85 kilometer.
