Zijn best deed vanmorgen ook de eigenaar van het restaurant. Hij zorgde voor een prima ontbijt. Met enige zorg keken we naar de verschillende buienradars. Regen, regen en nog eens regen was de voorspelling. Diepblauw was het gebied waar we door heen zouden gaan fietsen. Uiteindelijk viel het nog heel erg mee. Veelal een druilerige regen waarin je met regenkleding verder prima kunt fietsen.
In Nierstein gingen we met de pont de Rijn over. Kort daarvoor stond er ook een richtingaanwijzer naar het stadje Oppenheim. Velen zal dat niet zo veel zeggen. Degenen, die in hun vakkenpakket staatsrecht hebben gehad, zullen de hoogleraar met die naam zich nog wel herinneren. Iemand die veel theorieën heeft geponeerd maar waarvan er bij mijn weten maar weinig van zijn overgenomen. Wel een beetje tragisch, nietwaar?
Onderweg passeerden we veel landbouwgebieden. Op een van de akkers was een boer aan het werk. Vrijwel direct naast zijn tractor stond een ooievaar, die rustig bleef staan toen wij die dichtbij passeerden.
In Biebesheim an der Rhein fietsten we een hele tijd door straten waarin zich geen levende ziel liet zien. We dachten er even aan om, net als in de humoristische film ,,De muis, die brulde" het dorp te gaan bezetten. In die film verklaart een klein dorp de USA de oorlog in de hoop na de nederlaag veel Marshallhulp te krijgen. Dat liep anders want het dorp won de oorlog door snel een vrijwel lege stad te overvallen, die zich vrijwel direct overgaf. We zagen er toch maar vanaf. Met het zakmes als enige wapen zouden we niet veel kans maken en bovendien onze tocht verstoren. Een paar kilometer verder werd nog eens duidelijk hoe het normaal met brullende muizen afloopt: een kat stak met een muis in de bek de weg over.
In Weinheim passeerden we een allerfleurigst stalletje. Toch maar even kijken wat het was. Het bleek een evangelisatiestalletje te zijn. Er was veel gebruik gemaakt van plastic afval. Boeken voor niks verkrijgbaar. Buiten ons geen bezoekers. Maar wel internationale attentie door de blog!
De rivieren kunnen we op de tocht niet missen: nu de Neckar. Een rivier in een heel mooie omgeving. Ondanks het ietwat sombere weer prachtig om daar te fietsen. Het deel waar we vandaag langs fietsten vinden we minstens zo mooi als de omgeving van de Rijn.
Heidelberg is adembenemend mooi. De oude stad met het slot is fantastisch. Echt een bezoek waard! En dan hebben we het nog niet over het voor calvinisten historisch en belangrijke document van de Heidelberger Catechismus dat hier geschreven is. De betekenis van het document is op verschillende manieren verwoord. Grappig is dat ik ruim zes jaar geleden een bedrijf met de naam Heidelberg beton tegen kwam. Nu zagen we een infobord "Neubau Heidelbergercement". In eerste instantie dachten we aan een moderne versie van de catechismus maar nee, het ging om de nieuwbouw van een kantoorpand.
In Heidelberg werd het tijd om ons te bekommeren om onderdak voor de komende nacht. Zoals gebruikelijk eerst gekeken in het Reitsmaboekje voor de tocht. Opnieuw bleken alle adressen, die we belden vol of gesloten. Uiteindelijk weer via booking.com een goed hotel gevonden.
Vandaag reden we 89 kilometer.
