17 september Auer - Ala

Nu 16 dagen onderweg hebben we op veel plekken ontbijt gehad. De accommodaties gaan er heel verschillend mee om. Twee boden geen ontbijt aan. De alternatieven, een bakker en een stadscafe waren prima. Vrijwel iedereen heeft een eigen opvatting over het ontbijt. Ook wij veranderen. De enige, die alleen nog koffie 's ochtends koffie drinkt is Coby. Herman is overgestapt op Berber whisky. Voordat de gedachte mocht post mocht vatten dat hij al heel vroeg aan de alcohol is, het is gewoon mintthee. Tijdens een verblijf in Marokko wilden we op een excursie heel graag een alcoholische drank. Er was niets met alcohol in de aanbieding behalve Berber whisky. Beter iets dan niets was onze gedachte. Maar we kregen mintthee.

De verbazing van gisteren over de weg naar ons verblijf is vanmorgen ook opgelost.  Er zijn 2 accommodaties met de naam Zur Mühle, een hotel en een gasthof. Wij wilden naar het gasthof maar kozen de route naar het hotel. Een vaak gemaakte vergissing volgens de eigenaresse. Met alle complicaties van dien.

Vandaag hebben we heel veel gefietst langs de Adige. In het Duitstalig gebied heet de rivier Etsch. Inmiddels is de rivier wat breder en rustiger geworden. Het fietspad er langs is mooi maar een beetje saai. De bergen links en rechts vergoeden veel. De ruige Dolomieten en de smalle doorgangen zijn indrukwekkend!

In dit gebied is ook na meer dan een eeuw heel duidelijk de scheiding tussen het van origine Oostenrijkse en Italiaanse gebied waar te nemen.

Het was niet alleen de natuur, die onze aandacht trok. We kwamen door Trento. De stad waarin in het midden van de 16e eeuw het concilie van Trente werd gehouden. Het duurde liefst 18 jaar. De zittingen werden overigens verschillende jaren onderbroken. Doel van het concilie was hervorming van de Rooms-Katholieke kerk en het bepalen van de positie tegenover de Hervorming. De waardering voor de resultaten van dit concilie is bij Protestanten en Katholieken erg verschillend. Niet in het minst door de 126 stellingen waarin de protestantse leer als dwaling werd veroordeeld.

Daarna weer verder op weg naar Rovereto. Terwijl wij uitrustten op een bankje stopten twee mannen op leeftijd met fietsen om op het bankje naast het onze ook uit te rusten. Herman moest er het zijne van weten. Hij zag een batavusfiets, die later 20 jaar oud bleek te zijn. Zijn verwachting dat het Nederlanders zouden zijn klopte niet. Het waren twee Zweedse broers, die een fietstocht van München naar Verona maken. Benieuwd naar hun ervaringen met de Alpen vroeg Herman hen er naar. De steilste stukken hadden ze per trein afgelegd. De terugreis naar Zweden zou 35 uur vergen.

We reden veel door wijngaarden. We pikten er twee keer een trosje van mee. Heel lekker!

Rovereto is een mooi stadje. Het heeft ook een donkere bladzij in de geschiedenis. In de eerste Wereldoorlog zijn hier tienduizenden soldaten aan Oostenrijkse en Italiaanse kant gesneuveld. Ter herinnering daaraan wordt elke avond een klok geluid. Die is samengesteld uit metaal van kanonnen van de 19 in die oorlog strijdende partijen. In Rovereto zelf herinnert niets aan deze afschuwelijke periode.. Uiteraard voor zover we dat konden zien.

We hadden flink pech toen op het verdere traject een brug afgesloten bleek. Een vervangende route werd ons niet aangewezen. Na veel zoeken en weer terug fietsen lukte het ons eindelijk weer op de route terug te komen.

Na negentig kilometer afgelegd te hebben vonden we dat het welletjes geweest was. In het volgende plaatsje Ala vonden we onderdak in het historische deel van de stad in een fraai pand. De kamer is royaal en ruim ingericht. Een topplek!

Inmiddels hebben we de keus gemaakt om in het vervolg niet over de zogenaamde Toscane route te gaan. Die kent erg veel hoogteverschillen. Nu zijn we daar niet bang voor maar leuk is anders. We gaan nu voor de hoofdroute van de Reitsmaroute. Bij zo'n wijziging moet ook de digitale navigatie worden aangepast. Gelukkig hebben we twee digitale whizkids in de familie: Gerard en Jurian. Samen zorgden ze snel voor een aangepaste route voor de Garmin. Zo blijkt weer: ieder vak heeft zijn eigen moois en voordelen.

We reden vandaag 95 kilometer.